Hadewijch – Pagina 4

Brief 9

In het één worden met God blijft men zichzelf

Een kort briefje geschreven aan ‘lieve kind’. Wie het moge zijn, weten we niet. Maar het briefje is bewaard voor ons!

[1] Mijn lieve kind, God laat je weten wie hij is en hoe hij omgaat met zijn dienaren en vooral met zijn dienaressen. Hoe hij je opneemt in hem, want in de diepte van zijn wijsheid zal hij je leren wat hij is. En hoe wonderlijk lekker de ene geliefde in de andere woont en zo door en door in de andere blijft, dat geen van beiden zichzelf nog onderkent. Lees verder →

Wouter van Looy regisseert Revelations

De omhelzing van een onbekende ziel

Regisseur Wouter van Looy combineert in Revelations de visioenen van Hadewijch met het verhaal van Mohamed El Bachiri, de metrobestuurder uit Molenbeek die zijn vrouw verloor in een islamistische aanslag op een Brussels metrostation. Wim Henderickx componeerde de muziek voor een spirituele voorstelling.

Lees verder →

Albert Verwey dicht

De Liederen van Hadewych

Jaren ver, eeuwen ver,
Zit als een groote witte vogel
Die vrouw en zingt.
Al de geslachten van strijdenden, heerschenden,
Vorsten, prelaten, zijn in hun graven
En niemand telt hen, –
Zij is ondoodbaar, zij doet niet anders
Dan met de hartstocht van haar begeeren
En met haar maatvol bedwang
De ééne bezieling, de ondeelbaar ééne,
Denken in woorden.

Wie zal het schaduwloos
Licht verbeelden?
Wie het bovenzinlijke
In zin bepeinzen?

Lees verder →

Brief 11

Wie heeft God het meest lief?

Ook al weten we amper iets over het leven van Hadewijch, in deze brief vertelt ze openhartig over haar persoonlijkheid. Vanaf haar tiende jaar ervaart zij de minne op een overweldigende manier. Het beangstigt haar: geeft zij genoeg en zijn er anderen die Minne nog meer liefhebben dan zij? Lees verder →

Brief 18

(Vertaling Frans van Bladel)

Probeer eens te begrijpen wat het innigste van je ziel is, wat dat is: ziel. Ziel is een wezen dat door God gezien kan worden en dat zelf ook God kan zien. Ziel is ook een wezen dat God wil geven wat hem genoegt. Zo is de ziel een grondeloosheid waarin God zichzelf genoegt en waarin hij de geneugte aan zichzelf altijd ten volle geniet, en zij geniet die ook ten volle in hem. Ziel is een weg voor de doorvaart van God vanuit zijn diepste diepte naar zijn vrijheid. En God is een weg voor de doorvaart van de ziel naar haar vrijheid, en dat is naar zijn grond, die niet geraakt kan worden dan met haar diepte. En zolang God haar niet heel en al toebehoort, is hij haar niet genoeg. Lees verder →